Το Ευαγγέλιο της Κυριακής - "Η ψυχή του παιδίου"

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι από τον ευαγγελιστή Λουκά και αναφέρει:

«Οταν ἀναχώρησαν οἱ μάγοι, ἕνας ἄγγελος τοῦ Θεοῦ παρουσιάστηκε στόν Ἰωσήφ στό ὄνειρό του καί τοῦ εἶπε: «Σήκω ἀμέσως, πάρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί φύγε στήν Αἴγυπτο καί μεῖνε ἐκεῖ ὡσότου σοῦ πῶ. Γιατί ὁ Ἡρώδης ὅπου νά ΄ναι θά ψάξει νά βρεῖ τό παιδί, γιά νά τό σκοτώσει». Ὁ Ἰωσήφ σηκώθηκε ἀμέσως, πῆρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί μέσα στή νύχτα ἔφυγε στήν Αἴγυπτο· ἐκεῖ ἔμεινε ὥσπου πέθανε ὁ Ἡρώδης. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πού εἶχε πεῖ ὁ προφήτης: Ἀπό τήν Αἴγυπτο κάλεσα τόν γιό μου. Ὅταν κατάλαβε ὁ Ἡρώδης πώς οἱ μάγοι τόν ἐξαπάτησαν, ὀργίστηκε πάρα πολύ. Ἔστειλε τότε στρατιῶτες καί σκότωσαν στή Βηθλεέμ καί στήν περιοχή της ὅλα τά παιδιά ἀπό δύο χρονῶν καί κάτω, σύμφωνα μέ τό χρόνο πού ἐξακρίβωσε ἀπό τούς μάγους. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, πού εἶχε πεῖ ὁ προφήτης Ἱερεμίας: Ἀκούστηκε στή Ραμά κραυγή, θρῆνος, κλάματα καί στεναγμός βαρύς· γιά τά παιδιά της κλαίει ἡ Ραχήλ καί πουθενά δέ βρίσκει παρηγοριά, γιατί δέν ὑπάρχουν πιά στή ζωή. Ὅταν, λοιπόν, πέθανε ὁ Ἡρώδης, ἕνας ἄγγελος σταλμένος ἀπό τόν Κύριο ἐμφανίστηκε στόν Ἰωσήφ σέ ὄνειρο στήν Αἴγυπτο καί τοῦ εἶπε: «Σήκω, πάρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί πήγαινε στή χώρα τοῦ Ἰσραήλ, γιατί πέθαναν ὅσοι ἤθελαν νά θανατώσουν τό παιδί». Τότε ὁ Ἰωσήφ σηκώθηκε, πῆρε τό παιδί καί τή μητέρα του καί γύρισε πάλι στή χώρα τοῦ Ἰσραήλ. Ὅταν ἔμαθε πώς βασιλιάς τῆς Ἰουδαίας εἶναι ὁ Ἀρχέλαος, στή θέση τοῦ πατέρα του Ἡρώδη, φοβήθηκε νά ἐγκατασταθεῖ ἐκεῖ. Μέ θεϊκή ἐντολή ὅμως, πού τοῦ δόθηκε στό ὄνειρό του, ἀναχώρησε γιά τήν περιοχή τῆς Γαλιλαίας. Ἦρθε, λοιπόν, κι ἐγκαταστάθηκε στήν πόλη Ναζαρέτ. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε γιά τό Χριστό ἡ προφητεία πού ἔλεγε ὅτι θά ὀνομαστεῖ Ναζωραῖος».

Είναι πυκνή η διήγηση του ευαγγελιστή, τόσο ως προς τα γεγονότα, όσο και στα θεολογικά νοήματα. Έτσι, στο σημερινό σημείωμα, θα σταθούμε σε μία μόνο φράση: «τεθνήκασιν γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου».

Ποιοι μπορεί να είναι σήμερα αυτοί που συνεχίζουν να ζητάνε την «ψυχήν τοῦ παιδίου»; Η εύκολη απάντηση είναι πιθανώς ότι πρόκειται για τους άθεους και τους φανερούς διώκτες του Χριστού. Υπάρχει, όμως, περίπτωση οι «ζητοῦντες τήν ψυχήν τοῦ παιδίου» να είναι και άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως «χριστιανοί» και είναι μέλη της εκκλησίας. Και αυτοί ανήκουν στην κατηγορία των «ζητούντων», όσο παράξενο και να ακούγεται.

Όταν ένας  χριστιανός εκκοσμικεύει το ευαγγέλιο, το κόβει και το ράβει στα μέτρα του και πολλές φορές χρησιμοποιεί τους λόγους του Χριστού για να καλύψει ή να δικαιολογήσει τις αμαρτίες του, τότε κατατάσσεται στους «ζητοῦντας». Γίνεται αιτία όχι μόνο της δικής του απώλειας, αλλά και της απώλειας όσων είναι ασθενείς ως προς την πίστη και σκανδαλίζονται. Τότε, αν δεν υπάρξει ουσιαστική και βαθιά μετάνοια, το παιδίον-Χριστός, το οποίο διώκεται μέσα από την ποικιλότητα και την πολυμορφία της αμαρτίας, θα απευθύνει τον λόγο στον υποκριτή: «οὐαί δι´ οὖ τό σκάνδαλον ἔρχεται».

Ο Χριστός, για να γεμίσει την ψυχή του κάθε ανθρώπου με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, θέλει ειλικρίνεια και ευθύτητα. Περιμένει οι σύγχρονοι μαθητές του να ακολουθούν τη στενή οδό προς την θέωση, χωρίς κοσμικές προσαρμογές και εκπτώσεις. Γι΄ αυτό, ας είναι θερμή η προσευχή του καθένα να ζει μέσα στην Εκκλησία, που είναι το σώμα του Χριστού, με ευθύτητα καρδιάς και προσήλωση. «Πνεῦμα εύθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου» όπως αναφέρει και ο προφήτης Δαβίδ. 

Παναγιώτης Μελικίδης - Θεολόγος